Κιλελέρ: Η εξέγερση των κολίγων αποτελεί φάρο και οδηγό για τους σημερινούς αγώνες

              Πλήθος κόσμου συμμετείχε στην εκδήλωση στο Κιλελέρ, που διοργάνωσε την Κυριακή η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Μπλόκων για να τιμηθεί η ηρωική εξέγερση των κολίγων. 

              Δυνάμεις της ΠΑΣΥ, αλλά και του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ και του ΜΑΣ έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση. 

   

Την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση έκανε ο Ρίζος Μαρούδας πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Λάρισας ενώ χαιρετισμό απηύθυναν ο Βαγγέλης Μπούτας πρ. Ομοσπονδίας αγροτικών συλλόγων ν. Καρδίτσας, ο Γιάννης Τασούλας πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων.

        Στην εκδήλωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής την Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. 

              Παρατίθενται εκτενή αποσπάσματα της ομιλίας του Ρίζου Μαρούδα ενώ παρακάτω επισυνάπτεται ολόκληρη:

«Τιμάμε αγωνιστικά εδώ, στο χώρο της θυσίας στο Κιλελέρ, την μεγάλη εξέγερση των Θεσσαλών κολίγων, που έβαλε ανεξίτηλη την σφραγίδα της στην ιστορία του αγροτικού και, γενικότερα, του λαϊκού κινήματος, στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας.

Είμαστε σήμερα εδώ για ν' αποτίσουμε φόρο τιμής στους ηρωικούς προγόνους μας. Να δώσουμε όρκο πίστης, τιμής κι ευθύνης ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση εκείνης της θυσίας.

      Το Κιλελέρ για μας, δεν ήταν και δεν πρόκειται να γίνει μουσειακή επέτειος, γιορτή, παρέλαση κουστουμαρισμένων υποτακτικών. Συμβολίζει το ανυπότακτο πνεύμα και αγώνα για το δίκιο του λαού μας μέρος του οποίου είναι οι αγρότες και κτηνοτρόφοι, εμπνέει τα νέα βλαστάρια της αγροτιάς, αποτελεί φάρο και οδηγό για τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις αγωνιστικές Ομοσπονδίες.

       Το σημερινό πανελλαδικό παλλαϊκό συλλαλητήριο στο Κιλελέρ αποτελεί τη συνέχεια των αγροτικών κινητοποιήσεων που κράτησαν σχεδόν ένα μήνα με πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις, με χιλιάδες τρακτέρ σε πλατείες χωριών και στους δρόμους της χώρας.

      Αποτελεί τη συνέχεια των μαζικών παλλαϊκών συλλαλητηρίων στα μπλόκα, στην AGROTIKA, στην Αθήνα, που ταρακούνησαν την κυβέρνηση αλλά τους μεγαλόσχημους δημοσιογράφους, τους θιασώτες του καναπέ, της λογικής "σφάξε με αγά μου να αγιάσω", αυτούς όλους που θέλουν τον λαό γονατισμένο.

         Σήμερα, εδώ στο Κιλελέρ, συνεχίζουμε αυτόν τον αγώνα και σαλπίζουμε την έναρξη του νέου κύκλου αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Βγήκαμε στον αγώνα να παλέψουμε για μια ακόμη φορά για την επιβίωση. Για να κρατήσουμε τα χωράφια μας που θέλουν να μας τα αρπάξουν οι τράπεζες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Για να παραμείνουμε στα χωριά μας να μπορούμε να καλλιεργούμε και να παράγουμε, να μην προστεθούμε στο 1.500.000 ανέργους.

      Τα αιτήματα που προβάλλουμε με τον αγώνα μας είναι συγκεκριμένα και ζωτικής σημασίας, αφορούν την ίδια την ύπαρξή μας. Είναι και δίκαια. Δεν ζητάμε να μας δώσουν χρήματα. Αγωνιζόμαστε για να μη μας πάρουν και τις λίγες πενταροδεκάρες που μας απομένουν στην τσέπη, μετά από σκληρή δουλειά. Αν μας μείνει και κάτι - γιατί υπάρχουν χρονιές που μπαίνουμε μέσα, δεν βγάζουμε ούτε τα έξοδα. Αυτό θέλουν να κάνουν με τη φορολογία που μας βάζουν και με τα χαράτσια που σαν το χαλάζι πέφτουν στα κεφάλια μας.

       Αυτή η πολιτική μας έχει καταστρέψει. Πάνω από το 50% των μικρομεσαίων αγροτών δεν έχουν να πληρώσουν τις εισφορές στον ΟΓΑ κι αν αρρωστήσουν "φίδι που τους έφαγε". Πολύ περισσότερο, ούτε την εγκυμοσύνη και γέννα στις γυναίκες μας καλύπτουν και επιπλέον σε αγρότες και αγρότισσες μας πήγαν για τη σύνταξη στα 67, χωρίς καμιά διαφορά για τις αγρότισσες, όταν σκληρά δουλεύουμε στα χωράφια και θέλουν 45 χρόνια να πληρώνουμε για ασφάλιστρα.

       Τα χρέη των αγροτών στην τράπεζα, στην εφορία, προς τρίτους έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, δεν μπορούν να τα ξεπληρώσουν και απειλούνται με κατασχέσεις σπιτιών και χωραφιών και με φυλάκιση.

          Σε λίγες μέρες πρέπει να ξεκινήσουμε τη νέα καλλιεργητική περίοδο και δεν μπορούμε να σπείρουμε γιατί δεν έχουμε λεφτά ν' αγοράσουμε τα καλλιεργητικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, πετρέλαιο κ.ά., που είναι πανάκριβα. Οι εμποροβιομήχανοι δεν μας βάζουν πια "βερεσέ" και η "Τράπεζα Πειραιώς" δε μας δίνει, πλέον, καλλιεργητικά δάνεια, όπως παίρναμε από την "Αγροτική".

       Και σαν να μην μας έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση αποφάσισε να φορολογούνται οι φτωχοί αγρότες σαν να είμαστε επιχειρηματίες. Δεν είμαστε επιχειρηματίες, ούτε επιτηδευματίες. Εργαζόμενοι είμαστε, που παλεύουμε με τη γη, που μοχθούμε στα μαντριά και στους στάβλους, που χύνουμε πολύ ιδρώτα για να παράγουμε προϊόντα.

         Μας ζητούν, λοιπόν, να πληρώνουμε φόρο από το πρώτο ευρώ του εισοδήματός μας. Τους απαντάμε: Δεν έχουμε να πληρώσουμε φόρο. Όπως δεν έχουν να πληρώσουν οι άνεργοι, οι μισθωτοί, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες και οι μικρέμποροι.

         Τα αιτήματα που επεξεργάστηκαν και έθεσαν τα δεκάδες μπλόκα που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων είναι το ελάχιστο ώστε να παραμείνουμε και να καλλιεργούμε στα χωριά μας, αιτήματα επιβίωσης και πάνω από όλα δίκαια.

            Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ αρνείται να ικανοποιήσει τα αιτήματα επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς. Γιατί; Διότι είναι ταγμένη κι ορκισμένη να εφαρμόζει την πολιτική της ΕΕ, που οδηγεί τη μικρομεσαία αγροτιά στο ξεκλήρισμα, για να περάσει η γη και η αγροτική παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και μεγαλοεπιχειρηματιών. Τα παλιά χρόνια, σε κάθε επέτειο του Κιλελέρ, είχαμε την εξαγγελία της εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου. Λέτε να είναι τυχαίο ότι τόσα χρόνια δεν τελειώνει η εκτροπή του Αχελώου; Δεν είναι. Η ΕΕ δεν θέλει αυτό το έργο, που είναι ζωτικής σημασίας για τη Θεσσαλία, γιατί δεν θέλει να μετέχουμε στην αγροτική παραγωγή οι μικρομεσαίοι αγρότες. Αν δεν έχουμε νερό -και χωρίς τα νερά από τον Αχελώο, η Θεσσαλία θα ξεραθεί- δεν μπορούμε να παράγουμε.

           Και ο μεγαλύτερος εχθρός και πολέμιος του έργου είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν διστάζει να συνταχθεί με τα μεγάλα συμφέροντα τα οποία δεν θέλουν τους μικρούς και μεσαίους αγρότες στα πόδια τους, όπως συντάσσεται και με την ΚΑΠ της ΕΕ, υποστηρίζοντας ότι μπορεί ν' αλλάξει προς το καλύτερο. Εμείς οι μικρομεσαίοι αγρότες πιστεύουμε ότι μόνο προς το χειρότερο μπορεί ν' αλλάξει η ΚΑΠ κι αυτό βλέπουμε να γίνεται χρόνια. 

          Η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζει με ζήλο και τούτη η κυβέρνηση, όπως όλες οι προηγούμενες, είναι το εργαλείο, το δρεπάνι, για το ξεκλήρισμα μας. Ήδη έχει θερίσει πολλούς.

    Στον αγώνα που κάνουμε στους δρόμους είδαμε και καταλάβαμε ποιοι είναι οι εχθροί μας και ποιοι οι πραγματικοί φίλοι μας. Κοντά μας, από την πρώτη στιγμή, βρέθηκαν εργάτες, άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, αυτοπασχολούμενοι, νέοι των σπουδών, γυναίκες των λαϊκών οικογενειών. Ήρθαν στα μπλόκα, πάλεψαν μαζί μας για να σπάσουμε την αστυνομοκρατία. Αποδείχτηκε στην πράξη πέρυσι και φέτος ότι ο λαός ενωμένος και αποφασισμένος μπορεί να ακυρώσει τα σχέδια της κυβέρνησης, να εξουδετερώσει τα ΜΑΤ, τα χημικά, την κρατική καταστολή. Φωνάξαμε μαζί τα ίδια συνθήματα. Αυξήθηκε έτσι η αγωνιστική πίεση για να αναγκάσουμε την κυβέρνηση ν' αλλάξει την ολική αρνητική στάση της έναντι των δίκαιων αγροτικών αιτημάτων. Εκατοντάδες εργατικά σωματεία, σύλλογοι αυτοαπασχολουμένων, σπουδαστών, γυναικών, άλλοι μαζικοί φορείς συμπαρατάχτηκαν μαζί μας. Βεβαίως, δεν ήρθαν -και πώς θα μπορούσαν άλλωστε να ‘ ρθουν- οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αυτοί είναι οι τελάληδες των αφεντικών μέσα στους χώρους δουλειάς και στο εργατικό κίνημα, είναι απέναντί μας…

       Αυτή η λαϊκή συμμαχία που φτιάχνεται στα μπλόκα είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Γιατί, εμείς οι αγρότες έχουμε καταλάβει από την πείρα μας ότι μόνοι μας δεν μπορούμε να πετύχουμε τίποτα. Όλοι μαζί, όμως, σε συμμαχία με τους εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα, μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Εμείς λέμε: Μαζί είμαστε δυνατοί, χώρια είμαστε αδύναμοι. Αυτή είναι μία πρώτη κατάκτηση που άρχισε από τον περσινό αγώνα.

(...) Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τον αγώνα. Ο αγώνας που δίνουμε θα τραβήξει πολύ. Είναι αγώνας με μάκρος και προοπτική. Παλεύουμε για μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας, που θα στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό, στον παραγωγικό συνεταιρισμό, με κρατική τη βιομηχανία, κρατικό το εμπόριο, για να μπορεί και ο αγρότης να είναι σίγουρος ότι θα πουλά το προϊόν του, αλλά και ο εργαζόμενος ότι θα τρώει φθηνότερα και ποιοτικά προϊόντα. Αυτή την προοπτική δίνουμε στον αγώνα μας. Μια προοπτική που αφορά και ενδιαφέρει όλο το λαό, αφού από τη δική μας δουλειά εξαρτάται η διατροφή του. 

Κάθε μάχη που δίνουμε μας κάνει πιο δυνατούς, δυναμώνει την οργάνωση και την ενότητά μας, μας φέρνει πιο κοντά με όλο τον εργαζόμενο λαό, βάζει ένα λιθαράκι στον αγώνα για την επιβίωσή μας, στην προοπτική να ζήσουμε καλύτερα…

         Φέτος, ακόμα περισσότερο σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές, αναπτύχθηκε ο συντονισμός των μπλόκων της αγροτιάς σε πανελλαδικό επίπεδο. Πριν ακόμη βγούμε στους δρόμους, έγιναν συνελεύσεις αντιπροσωπειών από 30 περίπου μπλόκα, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη. Διαμορφώθηκαν τα αιτήματα της Πανελλαδικής Επιτροπής Μπλόκων και σε κάθε φάση συντονιζόμαστε, ανταλλάσσουμε πείρα, προχωράμε στο επόμενο βήμα συντονισμένα.

         Αυτός ο αγώνας είναι αγώνας λαϊκός γιατί οι γυναίκες και τα παιδιά μας είναι άνεργοι, γιατί οι συγγενείς μας στις πόλεις, δύσκολα εξασφαλίζουν το καθημερινό πιάτο στο τραπέζι, γιατί η γη μπορεί να θρέψει όλο το λαό, εάν αυτός γίνει νοικοκύρης του πλούτου που παράγει.

        Περήφανα βαδίζουμε αυτό τον δρόμο του αγώνα. Είμαστε πιο έμπειροι, καλύτερα συντονισμένοι, πιο αποφασισμένοι να οργανώσουμε ένα αγροτικό κίνημα αντάξιο των προσδοκιών και των απαιτήσεων που θα συμβάλει στο δυνάμωμα της κοινής δράσης με τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, την νεολαία και τις γυναίκες.

      Αντάξιο της θυσίας των κολίγων στο Κιλελέρ και των ηρωικών πολυήμερων αγροτικών μπλόκων.

Εμπρός για τα νέα Κιλελέρ, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και αυτό το δίκιο κανείς δεν θα μας το χαρίσει αλλά θα το κατακτήσουμε με τους αγώνες μας».